ANGST

ANGSTIG | FOBIE | PANIEKAANVAL

Wanneer je angst ervaart dan is dat meestal een signaal dat er gevaar is. Dat is een heel gezond signaal. Je brein wil immers altijd weten of het veilig of onveilig is. 

Wanneer je echter angstig bent voor zaken waar je eigenlijk niet angstig voor zou hoeven zijn, weerhoudt jou dat om jezelf te zijn en om echt te leven. De angst kan zo groot zijn dat deze verlammend werkt. 

Je gaat zaken uitstellen of vermijden om de angst maar niet te hoeven voelen. Soms kun je jezelf er nog wel overheen zetten en doe je het toch, ook al ben je bang. 

Maar wanneer angst jou in de weg gaat zitten en je merkt dat wat jij eigenlijk wilt doen niet meer gaat, dan is het wellicht tijd om eens te kijken waar die angst vandaan komt.

Angst kan te maken hebben met hoe je gehecht bent en dus met hechtingsproblematiek. Was jou moeder angstig, dan heb je kans dat jij angstig bent groot gebracht. Wanneer jouw moeder gericht was op gevaar vermijden, dan heb jij dat als voorbeeld gehad. 

Ook kan het zijn dat jouw moeder zich alleen voelde omdat jouw vader er niet (vaak) was en jou dicht bij zich hield om het gevoel van alleen zijn niet te hoeven voelen. Dan was zij niet zozeer gericht op jouw behoeftes maar meer op haar eigen behoeftes.

In een disfunctioneel gezin zien ouders in alles problemen waardoor kinderen angstig worden gemaakt of dreigen met angstig makende straf zoals het dreigement om het kind weg te doen of op te sluiten.

Kinderen die niet op het juiste moment in hun ontwikkelingsfase autonomie kunnen ontwikkelen, omdat de moeder bang is of zich alleen voelt en de behoeften en signalen van het kind om autonoom te worden niet beantwoord, 

hebben niet geleerd zich veilig te hechten en dat geeft later als volwassene dan een kans op verlatingsangst en daarmee op relatieproblemen.

Ook kan het zijn dat jouw moeder het ene moment wel emotioneel beschikbaar was en het andere moment niet. Dat je de ene keer wel iets mocht en het andere moment straf kreeg. 

Dat is heel verwarrend en maakt jouw moeder op dat moment onbetrouwbaar. Je bent dan steeds op je hoede en weet niet precies wat nu goed is en wat niet. Dat maakt angstig. 

En daarmee kon je je ook niet goed hechten aan jouw moeder. Keuzes maken wordt later lastig en vertrouwen hebben in anderen wordt geschaad.

Kinderen die emotioneel, psychisch en/of fysiek mishandeld zijn en wellicht zelfs seksueel misbruikt, hoe denk je dat die kinderen gehecht zijn en wat dat doet met het ontwikkelen van angst? 

Het kind zal in de eerste ervaring met geweld niet hebben kunnen vluchten en moest stilzwijgend dit ondergaan. De angst is dan als het ware bevroren en nog steeds in het lichaam aanwezig. 

Telkens als er een situatie is die ergens ver weg lijkt op de eerste angstervaring zal het lichaam zich schrap zetten en voel je angst die overgaat in een paniekaanval.

Angst of een Fobie kan van generatie op generatie doorgegeven worden, of ontstaat omdat je op een bepaald moment in je leven aan een overweldigende ervaring een emotie hebt gekoppeld.

Dat gaat geheel onbewust en heeft te maken met het feit dat je angst hebt gevoeld op dat moment. Angst die te vergelijken is met doodsangst. 

Ook geeft de handeling of het gedrag wat bij de fobie hoort, controle over het gevoel wat je niet wilt voelen (doodsangst). Eigenlijk is  jouw fobie dan een overlevingsstrategie om niet te hoeven voelen wat voor grote impact die ervaring heeft gehad.

Wanneer bang zijn overgaat in angst en angst in aanvallen komt, paniek overheerst, of je hebt een fobie en vermijdt koste wat het kost het gevoel dat daarbij wordt opgeroepen, dan is het wellicht een idee om de juiste hulp te zoeken.