Hechting
hechting, veilige hechting, veilige gehechtheid, veilig gehecht, onveilig gehecht, onveilige gehechtheid, relatieproblemen, hechtingsproblematiek

HECHTING
HECHTINGSPROBLEMATIEK

HECHTING | GEHECHTHEID
RELATIES AANGAAN EN ONDERHOUDEN

Wanneer het kind zich in de eerste 1000 dagen vanaf de conceptie, geborgen, veilig, gekoesterd en welkom voelt zal een veilige hechting ontstaan. 

Een veilige hechting is noodzakelijk voor een gezonde emotionele  en psychische ontwikkeling. Deze gehechtheid is gedurende je hele leven een essentieel onderdeel van je gedrag.

De "aaibaarheidsfactor" van jouw moeder speelt bij hechting een doorslaggevende rol.


Een veilige gehechtheidsrelatie vergroot de kans dat:
  • je vertrouwen hebt in jezelf
  • in de wereld en de ander in die wereld
  • je in staat bent tot het signaleren van behoeften van jezelf en van een ander
  • je gepast kunt reageren op die signalen
  • je troost en geruststelling kunt bieden en ontvangen

Daardoor ben je veelal in staat tot het aangaan van een fijne relatie met je partner, je kinderen, je ouders, je familie, je vrienden, de leraar op school, je werkgever en collega's.


Onveilig gehechtheid vergroot de kans dat: 
  • Je de wereld ervaart als bedreigend, onbetrouwbaar, onveilig
  • Je het gevoel hebt dat het geen zin heeft om behoeftes kenbaar te maken.
  • Je voortdurend alert bent op bedreigingen.
  • Je onvoldoende in staat bent om een veilige relatie aan te gaan.

Alles en iedereen lijkt veelal onbetrouwbaar. En er kan onvoldoende reden zijn om zelf betrouwbaar te zijn.

Risico op:
Relatieproblemen

Gezagsproblemen

Werkproblemen

Ontwikkelingsproblemen

Opvoed problemen

Doorgegeven aan de volgende generatie! (Herhalingsdrang)


HOE BEN JIJ GEHECHT?

1. Veilig gehecht: kinderen hebben een goede balans tussen het zoeken van veiligheid bij de verzorger en het exploreren van de omgeving. 

In de nabijheid van de moeder gaan ze rustig spelen en bij vertrek van de moeder reageren ze angstig. Als de moeder weer terugkomt gaan ze naar haar toe, glimlachen ze naar haar en hebben ze veel oogcontact met haar. 

Het kost te moeder weinig tijd om het kind gerust te stellen en daarna gaat het kind weer snel spelen.


2. Vermijdend gehecht: kinderen vertonen meer exploratiegedrag dan toenadering. Deze kinderen spelen veel en reageren nauwelijks op het vertrek van moeder. 

Ze zoeken weinig toenadering als de moeder weer terugkomt. Het lijkt alsof er nauwelijks sprake is van hechting tussen moeder en kind. 

Wanneer je vanaf het allereerste begin hebt geleerd dat je niet een sterk beroep op je ouders kon doen, omdat je het risico liep om afgewezen te worden, ga je dit vermijden. 

Het kan ook zijn dat je ouders het moeilijk vonden (zo rond anderhalf jaar) je los te laten, terwijl jij de wereld wilde verkennen. 

Dan voel je je verstikt. En die stress die dat opriep, kan enorm geweest zijn, maar als kind liet je daar niets van blijken. Ogenschijnlijk leek je een rustig en gemakkelijk kind.


3. Ambivalent (onveilig) gehecht: kinderen vertonen weinig exploratie en blijven heel dicht bij hun moeder. Als de moeder weggaat zijn deze kinderen zeer angstig. 

Als de moeder weer terugkomt klampt het kind zich heftig aan de moeder vast en vertoont het ook veel frustratie en boosheid. Na hereniging blijven ze weinig exploratief gedrag vertonen.


4. Gedesorganiseerd gehecht (ook wel angstig vermijdend gehecht): Oorzaak: Als je als kind vaak in angstige situaties bent geraakt dan was je tijdelijk je strategie kwijt en wist je niet waar je aan toe was. 

De ene keer was je ouder er wel voor je, de andere keer niet. Op zulke momenten liet je vaak angst en schrikreacties zien of tijdelijke lichamelijke verstarring, want wat was er precies aan de hand? 

Je ouder liet onverwacht onvoorspelbaar gedrag zien en jij wist daar niet goed op te reageren. 

Onvoorspelbaar gedrag wil zeggen dat wanneer je als kind je ouder om contact vroeg het de ene keer beantwoord werd met een kus en een knuffel en de andere keer met een klap of geschreeuw, vernedering of uitlachen.


Share by: