HOE WEET JE OF JE EEN JEUGDTRAUMA HEBT?
DIT ZIJN DE SIGNALEN:
1. Bang om verlaten te worden
2. Bang om je te binden
3. Schuld en schaamte voelen
4. Veel piekeren
5. Je angstig voelen | angst | fobie | paniekaanval
6. Bang om je emoties te uiten
7. Moeite met grenzen aangeven
8. Grote Innerlijke Criticus
9. Meer op de ander gericht dan op jezelf
10.Moeite met zelfwaardering, je voelt je vaak minderwaardig
11. Niet durven zeggen wat je denkt en vindt
12. Sombere gevoelens, depressief
13. Eetbuien, verslaving
14. Ruzie vermijden of juist veel ruzie maken
15. Ineens uit je slof schieten of zelfs ontploffen
16. Overal sorry over zeggen
17. Altijd afgewezen voelen/worden in werk of relaties
18. Moeilijk relaties aangaan of kunnen onderhouden
19. Burn-out | Pleaser
20. Psychische en/of lichamelijke klachten
WELKE ROL NAM JE AAN?
Wanneer er binnen het gezin waar je opgroeide geen gelijkwaardigheid tussen je ouders was, door bijvoorbeeld een dominante vader en een ongelukkige moeder, voelde je dat intuïtief aan. Al heel jong heb je dan een bepaalde rol op je genomen, die je vandaag de dag nog steeds vervult.
Als kind voelde je intuïtief aan wat je moest doen om je vader kalm te houden en je moeder gelukkig te maken en de "liefde" van je ouders te krijgen. Zo nam je bijvoorbeeld de rol aan van trooster, clown, luisteraar, helper, raadgever, steunpilaar, vredestichter, advocaat, Uiteindelijk werd je zo goed in die rol, dat je daarvan je werk hebt gemaakt en dit vandaag de dag je identiteit is geworden.
Deze rol gaat in je latere leven echter tegen je werken, omdat deze rol maar een deel is van wie je WERKELIJK BENT.
Deze rol was nodig om "liefde" te krijgen, of omdat er dan geen ruzie was. Wanneer je maar doorgaat en doorgaat om jezelf in die rol te houden, raak je uiteindelijk burn-out. Omdat je hele systeem zegt dat je eigenlijk veel meer bent dan die ene rol.
Als kind kreeg je "liefde" en erkenning in deze rol, maar in je latere leven gaan partner, collega's, vrienden jou deze erkenning niet meer geven. Eerst wel, als je je partner net hebt leren kennen, vindt deze jouw rol nog heel erg fijn, maar later wordt het gewoon en krijg je deze erkenning niet meer. Je collega's prijzen jou om je gedrevenheid en je doorzettingsvermogen, maar op een dag is dat vanzelfsprekend en krijg je geen erkenning meer. Je gaat nog meer geven, nog meer in je rol, maar erkenning krijg je niet. Op een dag denk je: "Waar doe ik het allemaal voor? ik krijg er niets voor terug!".
Teken eens een aantal petten (of gewoon rondjes)
Schrijf in elke pet een rol die je hebt
Zet een + bij alle rollen waar je energie van krijgt
Zet een – bij de rollen waar je stress bij ervaart
Wat heb je ontdekt? Zijn er rollen bij die jij vervult, waarbij je erkenning van anderen wilt?