Wanneer je je baan verliest, doordat je bijvoorbeeld ontslagen wordt, dan val je vaak in een enorm gat. Je raakt niet alleen je baan maar ook je collega's kwijt en je financiële zekerheden. Alsof je in een verkeerde film zit.
De meeste mensen trekken het zich persoonlijk aan dat ze zijn ontslagen, omdat je je niet alleen verbindt met je werk en met je collega's, maar omdat je je ook verbind met je leidinggevende en/of werkgever en ontslagen worden
daardoor als een persoonlijke afwijzing
ziet.
Onrust kan ontstaan omdat je gedwongen wordt in een situatie, waarin je eigenlijk niet wilt zijn en waarbij je iets verliest. Denk daarbij aan ontslagen worden, je baan kwijtraken, je bedrijf dat failliet gaat. Dat heeft een grote impact!
Onrust is er wanneer je je zingeving kwijtraakt, wanneer je het gevoel hebt dat je er niet meer bijhoort, dat je er niet meer toe doet, of wanneer je het gevoel hebt dat je hebt gefaald.
Elk verlies brengt een rouwproces met zich mee. Dit is een belangrijke periode waarin je de tijd mag nemen om het verlies te verwerken en je bewust te worden van je wat je bent verloren en wat dat met je heeft gedaan.
FASEN EN VERWERKING
PERSOONLIJK TRAUMA
Het rouwproces
kent een aantal fasen die worden doorlopen bij de verwerking. Rouwen is geen lineair proces, dat iedereen stap voor stap doorloopt, want iedereen rouwt op zijn eigen wijze.
Soms sla je een fase over, blijf je lang in een bepaalde fase zitten, ga je snel door een fase heen, of val je weer terug in een voorgaande fase. Verlieservaringen uit het verleden bepalen ook hoe je vandaag omgaat met jouw rouwproces.
Het is belangrijk om mensen om je heen te vragen jou niet alleen te laten, zoek mensen die naar je willen luisteren en waarbij je net zo lang de tijd mag nemen die jij nodig hebt om te rouwen.
De 5 fasen van het rouwproces
zijn zowel op verlies van een dierbare
als op persoonlijk trauma, zoals verlies van werk, inkomen, je bedrijf, toepasbaar.
- Ontkenning: Een weigering om de realiteit onder ogen te zien. Het is een natuurlijke vorm van zelfbescherming. "Dit gebeurt niet bij mij". Het helpt je om zelf te bepalen in welk tempo je het verdriet toelaat. Je laat niet meer binnenkomen dan je aankunt. Soms gebeurt het dat je in deze fase blijft opgesloten en niet verder komt.
- Woede: Wanneer de waarheid tot je doordringt, kun je vaak heel boos worden. In deze fase ben je voor anderen vaak moeilijk te benaderen. Onder jouw woede ligt de pijn van het verlies. "Waarom ik, waarom gebeurt dit mij?"
- Onderhandelen: In deze fase ga je de aandacht op jezelf richten en op iets wat jij kunt doen om het beter te krijgen. Je gaat met God onderhandelen of met jezelf . "Als ik voortaan X doe dan krijg ik Y?".
- Verdriet en Depressie: Je gaat in deze fase de realiteit accepteren en er komt verdriet, spijt, onzekerheid, angst naar boven. Het kan zijn dat je in deze fase ook herinnerd wordt aan eerdere verliezen. Je bent voor anderen niet meer te bereiken. Je kunt behoefte hebben aan het steeds uiten van je verdriet. Op de bodem van dat verdriet ligt vaak machteloosheid "ik geef het op".
- Aanvaarding en Acceptatie: Wanneer je voldoende tijd hebt genomen om door de verschillende fasen te gaan begint de realiteit zich aan te dienen en ga je het verlies accepteren. Er komt berusting en je kan het loslaten. Loslaten is niet hetzelfde als vergeten. Het is het verlies een plaats geven in je leven en verder gaan.
Onrust kan na allerlei momenten in je leven ontstaan. Blijf er niet mee rondlopen. Vraag mensen om je heen om naar je te luisteren. Vertel je verhaal, keer op keer. Voel je niet schuldig daarover.
En als je niet verder komt dat fase 1 van het rouwproces of niemand hebt om naar toe te gaan, zoek dan goede hulp. Je werk, je inkomen, je bedrijf verliezen is niet niks!